ШАБАКАҲОИ ИҶТИМОӢ, ДИН ВА ТЕРРОРИЗМ

Details

Published on Thursday, 19 January 2023 13:50

Таърихи инсоният нишон медиҳад, ки истифодаи дин ҳамчун ниқоб, тафсири ғояҳои он дар рӯҳияи харобкорӣ боиси офатҳои зиёде шудааст. Мутаассифона, мо имрӯз ҳам шоҳиди чунин равандҳо ҳастем. Аксари созмонҳои экстремистӣ аз ҷумла ТТЭ ҲНИ, ки ҳоло зери ниқоби ислом амал мекунанд, кӯшиш мекунанд дар асоси ғояҳои “муҳоҷират”, “ҷиҳод” ва “шаҳодат” низоми ҳуқуқии мавҷударо бо роҳи тадриҷан заҳролуд кардани зеҳни ҷавонон ба эътидол оранд, тазоҳуроти оммавии зиддиҳукуматро ташкил кунанд.

Ҳазорҳо ҷангиён аз саросари ҷаҳон дар сафи ДИИШ барои “Исломи холис” мубориза мебаранд, ки бо роҳбарӣ ва амалисозии чунин созмонҳо “қоидаҳо” –и ихтилофи таълимоти дини мубини моро бераҳмона иҷро мекунад ва худро пешво мешуморад.

Чунин гурӯҳ барои ноил шудан ба ҳадафҳои нопоки худ аз дастовардҳои муосири илмӣ-техникии намояндагони худ, аз ҷумла воситаҳои алоқаи мобилӣ ва Интернет моҳирона истифода мекунад. Дар ҳоле ки аксарияти онҳо ошкоро тавассути саҳифаҳои худ дар интернет мардумро ба “ҷиҳод” ташвиқ мекунанд, гурӯҳи дигар зери ниқоби “корҳои хайрия” ба таблиғот машғуланд.

Имрӯз, 80 фоизи иттилооти дар Интернет паҳншаванда ба фаъолияти созмонҳои террористӣ дар Ироқ ва Сурия марбут аст. Барои ҷалби аъзои нав ба сафҳои худ, онҳо гурӯҳҳои махсус таъсис додаанд, ки дар системаҳои худ бо фаъолияти виртуалӣ машғул шаванд ва бо ҷалби соҳибихтисосон. Дар натиҷа, таблиғи ғояҳои радикалӣ тавассути шабакаҳои иҷтимоӣ, аз қабили Facebook, Instagram, VKontakte, Twitter, Tumbler, Telegram, Youtube татбиқ карда мешавад. Тибқи таҳлилҳо 84% ҷавонон, ки дар терроризм, алахусус дар ДИИШ даст доранд, мустақиман дар шабакаҳои иҷтимоӣ  ҷалб карда шудаанд.

Ҳадафи асосии таблиғотчӣ ҷудо кардани “тӯъма” аз муҳити атроф мебошад, ки онҳоро бо роҳи фишор аз пайвастан ба террористон муҳофизат мекунад. Дар натиҷа, аъзои оила ва дӯстонро хоҳарон ва бародарон иваз мекунанд, ки онҳоро аз ҷиҳати моддӣ ва маънавӣ «дастгирӣ» мекунанд. Дар раванди кор бо як узви нав, онҳо худро ҳамчун шахсоне муаррифӣ мекунанд, ки дини исломро чуқур дарк мекунанд, амиқ андеша карда метавонанд, дар ҷомеаҳое, ки онҳо зиндагӣ мекунанд, бо беадолатӣ алайҳи дин мубориза бурда метавонанд ва давлатеро дар асоси принсипҳои исломӣ бунёд мекунанд. Дар иҳотаи иттилооти “нав”, “узв” бидуни дарк кардани то чӣ андоза дуруст будани изҳорот ва аз имконияти фикр кардан маҳрум шудан, кӯр-кӯрона “роҳбаладон” -и худро пайгирӣ мекунад. Ин нафарон аксар вақт хеле дер дарк мекунанд, ки бо кадом роҳ ҳамроҳ шудааст ва ба кӣ ҳамроҳ шудааст. Бояд дар хотир дошт, ки баъзан далерӣ ва ғайрати аз ҳад зиёди ҷавонон воситаи муҳим барои мақсадҳои ғаразнок мебошад. Мо ҷомеаи бо нангу номус бояд ва шояд аз найрангҳои Саҳрои Кабирӣ огаҳ бошем.

Маматҷулов Ҷ.
– муовини декани факултети сиёсатшиносӣ ва муносибатҳои байналхалқии ДДҲБСТ